Մյուռոնօրհնության ժամանակ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը վերցնում է ծաղիկներից պատրաստված խտանյութը և լցնում ձիթայուղի մեջ, իսկ հետո նույն ձևով նաև բալասանը:
 

Այնուհետև նա հին Մյուռոնը լցնում է նորի մեջ, որից հետո երգվում է «Առաքելոյ աղաւնոյ» շարականը:
 

Ապա Հայոց Հայրապետը տյառնագրում և խառնում է Ս. Մյուռոնը Հայոց Եկեղեցու ավանդական երեք նվիրական սրբություններով` Տիրոջ խաչափայտի մասունքով Կենաց Խաչով, աստվածամուխ Ս. Գեղարդով և Ս. Գրիգոր Լուսավորչի Աջով` երեք անգամ ասելով. «Թող օրհնվի և սրբվի Մեռոնս այս Ս. Խաչի նշանով, այս Ս. Ավետարանով, Ս. Աջովս (կամ Գեղարդովս) և օրվա խորհրդով Հոր, Որդու և Ս. Հոգու անունով...»:
 

Հայրապետական այս օրհնություններից հետո կաթսան կրկին ծածկում են նուրբ շղարշով:

Տ. Զաքարիա վրդ. Բաղումյան