ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ

ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ

Որտե՞ղ է Աստված դժբախտությունների պահին
«Որտե՞ղ է Աստված իմ դժբախտությունների պահերին»․- խոստովանենք, որ մեզանից յուրաքանչյուրն էլ տվել է այս հարցը՝ հանդիմանելով, ինչ-որ չափով նաև մեղադրելով...
Եթե երդվել ես, ուրեմն կատարիր
Երդվելը դեռ մեղքի ողջ դրսևորումը չէ, երդմամբ ասված խոսքը չկատարելն է ավելի ծանր մեղք: Պետք է գիտակցել, որ Աստծուն խոստում տալը շատ լուրջ հարց է։
Լինենք ոչ թե «կատարյալ», այլ՝ ինչպիսին կանք
Ոչինչ չի խանգարում մեզ ողորմած լինել բացառաությամբ մի արատավոր երևույթից, որը կոչում են եսասիրություն։ Երբ մարդ միայն ինքն իրեն է տեսնում, այլևս չի ցա...
Ունեցողին ավելիով պիտի տրվի
Պատասխանատվությունն ու շնորհն անբաժանելի իրողություն են: Կարևոր չէ՝ ում ինչքան է տրված, կարևորը մեզ տրված շնորհները կիրառելն է և ստեղծարար կյանքով ապր...
Չկա ավելի մեծ հրաշք, քան մեղքերից ազատվող մեղավորի սիրտը
Ապաշխարել պետք է կենդանի ու անկեղծ հավատով, որովհետև միայն այդպիսի ապաշխարությունն է ընդունելի Աստծուն և այդպես կարելի է վերստին հաշտվել Աստծու հետ։
Ո՞ւմ առաջինը կանչեց Քրիստոս
Սուրբ Անդրեաս և Սուրբ Փիլիպպոս առաքյալները, որոնց հիշատակն այսօր տոնում է Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին, ընտրյալներ էին, քանզի ունեցան հնարավորություն...
Ինչպե՞ս  ցույց տանք, որ վստահում ենք Աստծուն
Բազում օրինակների ենք հանդիպում, երբ Աստված արտոնում է փորձությունը, որպեսզի դրանից շատ ավելի մեծ բարիք դուրս գա: Այլ կերպ՝ Աստված ոչ թե վերացնում է փ...
Մեզնից ո՞վ է հաղթում աշխարհին
«Քանզի այս է Աստծու հանդեպ մեր սերը. որ պահենք նրա պատվիրանները։ Նրա պատվիրանները ծանր չեն, քանզի Աստծուց ծնված ամեն ոք հաղթում է աշխարհին։ Եվ ա՛յս է...
Վախենա՞լ,  թե՞ երկյուղել Աստծուց
«Իմաստության սկիզբը Տիրոջ երկյուղն է, որ բարի հանճար է բոլոր նրանց համար, ովքեր առաջնորդվում են նրանով» (Առակներ 1:7):
Ո՞վ կմնա ինձ հետ մինչև վերջ
Նմանվե՛նք Տիրոջը՝ ջանալով կրել և մերը դարձնել այդ պարզ թվացող, սակայն բարդագույն հատկությունը՝ հավատարմությունը։
Հրեշտակները պարզապես հոգիներ չեն
«Աստված Իր հրեշտակներին ստեղծեց որպես պատգամավոր հոգիներ, և իրեն ծառայողներին՝ որպես կրակի բոց» (Եբրայեցիներ 1.7):
«Մի՛ վախեցիր, միայն հավատա՛»․ Հյուծող վախը և ամոքիչ երկյուղը
Քրիստոս բացառում է վախերը՝ սրտերը լցնելով սիրով։