ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ

ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ

Երջանկությունը քրիստոնյայի համար
Իրական, քրիստոնեական երջանկությունը լի է աղոթքով և գոհունակությամբ առ Տերը, իրական երջանկությունը շնորհակալ է ունեցածի համար, իսկ ձգտումները կառուցում...
«Չկա ծածուկ բան, որ չհայտնվի»
«Նախ դուք ձեզ զգույշ պահեցեք փարիսեցիների խմորից, որ կեղծավորությունն է, որովհետև չկա ծածուկ բան, որ չհայտնվի, և գաղտնի բան, որ չիմացվի, քանի որ ինչ ո...
Արժևորենք կյանքի ամեն վայրկյանը
Աստված ասաց, որ եթե սիրենք Իրեն ու պահենք Իր պատվիրանները, Հայրը և Որդին կգան ու կբնակվեն մեր մեջ (Հովհ.4:23): Երբ Աստված ապրի մեր սրտում, մենք կսկսեք...
Ե՞րբ է հանգիստ մեր խիղճը
Այն, ինչ ցանկանում է մեր սիրտը, չպետք է լինի ամենակարևորը։ Մենք պետք է մտածենք, թե ինչ է ցանկանում Աստված, և ինչը հաճելի կլինի նրան։ Սիրտը միշտ կարող...
Ի՞նչ շնորհներ է տվել ինձ Աստված
Մտածենք, թե որն է լինելու մեր վարձքը։ Արդյոք կյանքում մեր արարքներով նման ենք աշխատասե՞ր, թե՞ ծույլ ծառային։ Ամեն անգամ, երբ մեզ տրված շնորհները ծառայ...
Հնարավո՞ր է միշտ երջանիկ լինել
Իհարկե, անհաջողությունները, կորուստներն ու տառապանքը մարդու համար են, և անխուսափելի են, բայց երեբեք ինքներդ ձեզ համար մի՛ կերտեք դժբախտ մարդու կերպար...
Գովեստի խոսքերը՝ շարժիչ ուժ
Ինքներս՝ լինելով անկատար, ինչ պաշտոնի, դիրքի, կարգավիճակի էլ որ լինենք, չպետք է հատենք այդ սահմանը և հուսահատության տանենք այլոց՝ լինեն նրանք մեր երեխ...
Եթե ապաշխարում եմ
Բոլորս էլ մեղավոր ու սխալական ենք, և ողբերգությունն ամենևին էլ այն չէ, որ մեզնից յուրաքանչյուրը կյանքի այս կամ այն իրավիճակում կարող է մեղքեր գործել կ...
Զերծ պահեք ձեզ դատելու մեղքից
Մի պահ մտածենք՝ իսկ ո՞վ ենք մենք, որ դատենք, արդյոք դա Աստծու գործը չէ՞, թե՞ կարող ենք մեզ այնքան բարձր դասել, որ իրավունք վերապահենք խառնվել Նրա գործ...
Երբ‌ ‌հավատում‌ ‌ես‌
Հավատալ՝ նշանակում է ապավինել, վստահել և փրկագործվել: Բոլորս էլ մեղավոր ենք և հույս ունենք փրկության՝ ոչ թե մեր սուրբ լինելու հանգամանքով, այլ անսահմա...
Երբ սիրում ես
Սիրո մեջ ամեն բան հասկանալի է, քանզի իրական սերն օրհնություն ու լույս է, որը դու կրում ես քո մեջ և փոխանցում քո շրջապատին: Սերը նման է դրախտից ուղարկվ...
Մարտի դաշտում՝ անպարտելի, հավատքի մեջ՝ անսասան
Ազգ-Եկեղեցի-Բանակ մեկ միասնականություն դարձած գնում էին առաջ, առանց իրար ձեռք բաց թողնելու՝ գիտակցելով ու հասկանալով, որ անպարտելի են, երբ միասին են։...